حلبی آباد دایکندی یاد آور خاطره مبارزاتی مردم افریقای جنوبی علیه ظلم و ستم اپارتاید
اولین بار کلمه حلبی آباد را در کتاب راه_دشوار_آزادی
اثر نلسون ماندیلا خواندم، تصویری از حلبی آباد در ذهنم شکل گرفت...
حقیقت این است که هرگاه یک مسله برای کسی خیلی جالب تمام شود حافظه مسایل حساس را فعالانه یاد داشت کرده و با نگاه اول تصویری از آن مسله در ذهنش هک می شود که به دشواری میتوان آنرا فراموش کرد.
حلبی_آباد در آوان مبارزات رهبران و جوانان آفریقا در قالب (کنگره ملی آفریقا) به محلات اطلاق میشد که به شکل مزدهم و خانه های کوچگ اکثرن یک اتاقه و در نزدیکی محلات موجودیت معادن و فابریکه های که رهبری و گردانندگی آن بدست سفید پوستان بود، ساخته میشد و برای جابجای نیروهای کار که اکثرن جوانان و مردم سیاه پوست بوده و به نرخ ارزان مجبور به کار میشدند را درآن محلات جابجا میکردند.
این محلات از یک طرف با پول اندک ساخته میشد و از جانبی برای جابجایی نیروی کار و البته بدور از شهرها و محلات سکونت سفید پوستان ساخته میشد.
نلسون ماندیلا در کتاب خاطراتش «راه دشوار ازادی» این مسله را به ظرافت خاص و زیبا نوشته است.
مردم آفریقا برای رسیدن به اهداف مبارزاتی شان و مبارزه با اپارتاید از ترفندهای جالب و معقول وطن پرستانه استفاده کرده و به آرمانهایشان رسیدند.
نلسون ماندلای سیاه پوست که روزی برای سلام ندادن به یک سفید پوست مواخذه میشد در ختم مبارزه اش ریس جمهور افریقای جنوبی شد و میلیونها انسان در هر جا برایش دست تکان میداد.
و اما در مورد حلبی آباد دایکندی:
راستش من تا حال تصویر این حلبی آباد را از دور ندیده و اصلن به این شهر ساخته شده از حلب نه فکر کرده بودم و نه هم این شهرک حلبی آباد را با شهرک دیگری دیگری مقایسه کرده بودم، اما من از حلبی آباد تصویر مقاومت و مبارزه را برداشت کرده ام و حال هر باریکه به این تصویر نگاه می کنم خاطرم به طرف آفریقای جنوبی جلب میشود و انگار کسانی را می بینم که دارد، چون #ماندیلا در راه کسب روزی مبارزه می کند.
خیلی بد بینانه خواهد بود که شرایط آنروز آفریقا را درین شهرک مصداق قرار دهیم اما واقعیت امر این است که اوضاع و احوال اقتصادی مردم کشورم به گونه عام و مردمانی که ساکن این حلبی آبادها است و کسب و تجارت شان را اداره و رونق میدهند، چندان تعریفی ندارد.
ولی خیلی خوب است که به گفته یکی از روسای جمهور فقید آمریکا که آدمها نباید منتظر باشند و از خودشان بپرسند که دولت اش برای چه کار میتوانند، بلکه باید از خود بپرسد که برای دولتش چه کاری انجادم داده می تواند.
درین حلبی آبادها تعدادی زیادی از مردم مان کار و کاسبی کرده و به دولت مالیه می دهد و در ساخت و ساز کشورشان با دادن مالیه ولو اندک شریک می شود.
پس باید گفت حلبی آباد تان پر رونق باد!!!
نوشته از شیر محمد انتظار
