دایکندی یک مثال واضح و آشکار و یک دلیل تثبیت شده، مبنی بر انکشاف نا متوازن است

 

متن مصاحبه زیر مورخ۷ ثور ,۱۳۹۴ در سایت شفقنا افغانستان نشر گردید است ، نظر به اهمیت محتوایی این گفتگو  ؛ متن این گفتگو مجددا باز نشر می گردد...

 

 

یک نهاد اجتماعی موسوم به انجمن اجتماعی نگرش نو همایش بزرگی را پیرامون وضعیت بد ولایات مرکزی به خصوص دایکندی برگزار کرده و از محرومیت مردم این ولایت به گونه عجیبی پرده برداشت.

مسوولان این نهاد هدف از برگزاری این همایش جالب و متفاوت را به نمایش گذاشتن مشکلات و پالش های ولایت دور افتاده دایکندی عنوان نموده و به گونه ی متفاوت وضعیت را بر رخ دولت مردان و نمایندگان دایکندی در خانه ملت کشیدند.

در همین راستا رشد مصاحبه ی را با عبدالقیوم نادری مسوول نهاد اجتماعی نگرش نو انجام داده است که و از او در موارد مختلف از مشکلات مردم دایکندی پرسیده است که در طی 14 سال گذشته این ولایت در کدام مرحله از انکشاف و بازسازی قرار داشته و قرار گرفته است.

*هدف از برگزاری همایش چه بود و روی کدام مسایل متمرکز بود؟

نادری: انجمن اجتماعی نگرش نو در ادامه‌ی سلسله برنامه های خویش این بار به ولایت دایکندی پرداخته، همایش را تحت عنوان “دایکندی هم ولایت است…! ” برگزار کرد. ولایت دایکندی را به اساس فرمان شماره 14 مورخ 3 ثور 1383 مقام عالی ریاست دولت انتقالی اسلامی افغانستان از پیکره‌ی ارزگان جدا و به عنوان یک ولایت مستقل معرفی نمود.

*روند باز سازی در ولایت دایکندی تا کنون چگونه بوده است؟

نادری: طوری که همه میدانند در جریان 13 سال گذشته روند نو سازی و بازسازی در کشور به شکل متوازن صورت نگرفته است، با وجودیکه قانون اساسی افغانستان دولت را مکلف به تطبیق انکشاف متوازن دانسته، وچنین صراحت میدارد: ” دولت به ایجاد یک جامعه ی مرفه و مترقی براساس عدالت اجتماعی، حفظ کرامت انسانی، حمایت حقوق بشر، تحقق دموکراسی، تامین وحدت ملی، برابری بین همه اقوام و قبایل و انکشاف متوازن در همه مناطق کشور مکلف می باشد.” به اساس حکم قانون اساسی افغانستان، انکشاف متوازن یکی از اساسی ترین نیازهای جامعه افعانستان است، که در جریان 13 سال گذشته از انکشاف متوازن صحبت به عمل آمده، اما به طور عملی انکشاف عادلانه در 34 ولایات افغانستان صورت نگرفته است.

نادری می افزاید:” متأسفانه دایکندی یک مثال واضح و آشکار و یک دلیل تثبیت شده، مبنی بر انکشاف نا متوازن است”. این ولایت همیشه مورد بی مهری حکومت های گذشته قرار گرفته و به چشم نیامده است. نام دایکندی همیشه با درد، رنج و محرومیت همراه بوده و مردمان سخت کوش آن، همیشه و در تمامی عرصه ها در حاشیه قرار داشته اند. مردمان این مرز و بوم که همیشه پیشگام در پذیرش ارزش های والای انسانی و احترام متقابل بوده اند، هرگز دست نوازشگر حکومت بر سر شان کشیده نشده است.

 

*درهمایش که برگزار کرده اید چه نکاتی را بیشتر برجسته دیدی؟

نادری: امروز در این همایش گرد هم آمده ایم که گوشه‌ای از نارسایی ها و کاستی های این ولایت را برای دولت جدید گوشزد نماییم، تا باشد که تغییری در برخورد سرد دولت، با مردمان گرم دل و غیور این ولایت حاصل آید. امیدواریم که دولت جدید با نگرشی نو به دایکندی بنگرد و زمینه‌ی توسعه و انکشاف متوازن را برای آن فراهم سازد. ما بر این اعتقادیم که ملت افغانستان، به آن سطح از شعور و آگاهی رسیده است که بفهمد، عدالت، برابری و برادری تنها راهکار برای گذار از وضعیت اسفبار و نابسامانی کنونی کشور مان، افغانستان است و اکنون زمان آن رسیده است که به ملت شدن و وحدت بیاندیشیم.

 

*مشخصا چه خواسته های از دولت مطرح کرده اید؟

نادری: حکومت باید وحدت ملی را به معنای واقعی کلمه و در عمل به اجرأ گزارد و وحدت ملی در سایه‌ی اعتدال، توازن و مساوات تأمیین می گردد. مردم دایکندی نیز به مانند تمامی مردم افغانستان، چشم به راه عملی شدن وعده های دولتمردان خود هستند. امید است همان طور که دایکندی در مرکز افغانستان قرار دارد، در مرکز توجهات دولت افغانستان نیز قرار بگیرد. چالش های موجود چون وضعیت : ( حکومت داری، صحت، امنیت، ترانسپورت و مواصلات، زنان، تعلیم وتربیه و اقتصادی… ) محتوای این همایش را تشکیل میداد. که چالش های موجوده طی گزارش تحقیقی به شکل یک کلیپ از طرف این انجمن تهیه و به نمایش گذاشته شد.

 

*عدم توجه دولت مرکزی به این ولایت را در چه می بینید؟

 

نادری: در سیزده سال گذشته، دولت مرکزی کمترین توجهی به دایکندی نکرده است و در حقیقت باشندگان آن ولایت، تاوان همکاری با دولت و امنیت شان را پس می دهند با وجود امنیت خوب و حس طرفداری بلند باشندگان دایکندی از دولت، اما پول در نظر گرفته دولت برای توسعه و انکشاف این ولایت کم و ناچیز است. در جریان 13 سال گذشته روند نو سازی و بازسازی در کشور به شکل غیر متوازن عملی شده، با وجودیکه قانون اساسی افغانستان دولت را مکلف به تطبیق انکشاف متوازن دانسته است. در قانون اساسی افغانستان آماده است: “دولت به ایجاد یک جامعه‌ مرفه و مترقی بر اساس عدالت اجتماعی، حفظ کرامت انسانی، حمایت حقوق بشر، تحقق دموکراسی، تامین وحدت ملی، برابری بین همه اقوام و قبایل و انکشاف متوازن در همه مناطق کشور مکلف می باشد”.

 

*از روند حکومت داری در دایکندی بگویید؟

نادری: حکومتداری و حاکمیت قانون در دایکندی رضایت بخش است اما همزمان گفته که ظرفیت کادری ادارات دولتی پایین است، برنامه های ارتقای ظرفیت و توسعه ای تطبیق نمی شود و همچنان به دلیل نبود امکانات در ادارت دولتی به مشکلات مردم به موقع رسیدگی نمی شود.

 

*جدی ترین مشکلات دایکندی کدام ها اند؟

نادری: 1- بر بنیاد تحقیقات که انجام داده ایم 60 درصد مکاتب در دایکندی، ساختمان ندارد، دانش آموزان این ولایت از پایین بودن سطح آموزشی، نبود معلم و کادر مسکلی آموزشی رنج می برند.

2- زنان در بخش های مختلف ولایت دایکندی حضور پر رنگی دارند اما به گفته آنهاعرف وعنعنات ناپسند، عدم آگاهی مردم ازحقوق و وجایب دینی، ضعف و فقر اقتصادی، از مواردی است که دامن گیر زنان این ولایت شده است. نبود وکلای مدافع برای زنان باعث شده است که عاملان خشونت علیه زنان در دایکندی مورد پیگرد قانونی قرار نگیرند.

3- در سیزده سال گذشته، دولت مرکزی کمترین توجهی به دایکندی نکرده است که در دایکندی حتی یک متر جاده اسفالت و یک بیمارستان معیاری دولتی وجود ندارد. باشندگان این ولایت مجبور هستند که بیماران شان را به بیرون از ولایت انتقال دهند که به دلیل نبود جاده، سالانه ده ها بیمار جان شان را برای رسیدن به درمانگاه و بیمارستان ها از دست می دهند و کم در نظر گرفتن بودیجه ولایتی سالانه برای این ولایت از جمله مشکلات جدی این ولایت بر شمرده می شود که با تاسف تا کنون دولت مرکزی توجه لازم را نکرده است.

 

*از فرصت های موجود برای انکشاف و سازندگی در دایکندی بگویید؟

 

نادری: در جریان 13 سال گذشته از فرصت های موجود در افغانستان برای نوسازی و روند بازسازی در ولایت دایکندی هیچگونه استفاده صورت نگرفته ا ست و ولایت دایکندی به حالت سابق آن باقی مانده است. در صورت که دایکندی می تواند نمادی از آرزوهای تحقق نیافته و تعهداتی باشد که دولت در پیشگاه مردم و جامعه جهانی بدان متعهد شده است.

 

*نمایندگان دایکندی تا چه حد توانسته رضایت مردمی داشته باشد؟

نادری :عدم پاسخگویی به مردم به دلیل نبود ارتباط وکلا با مردم ، کار شکنی و فرصت طلبی وکلا، تلاش آنان برای دوام سوء استفاده ازصلاحیت وظیفوی و دامن زدن به اختلافات ذات البینی باعث شده است که مردم از وکلای این ولایت در شورای ملی رضایت نداشته باشند. وکلای این ولایت نتوانستند که در دو دوره تقنینی از مردم این ولایت نماینده گی و بر اعمال و عملکرد دولت نظارت نمایند. اکثر مردم ولایت دایکندی مصروف زراعت و مالداری بوده و منبع درآمد مردم این ولایت را اکثراً پول کارگری خارج از کشور و یا هم خارج از این ولایت تشکیل می دهد، و بیشترین مهاجر افغان ها را در سایر ولایات و خارج از کشور به دلیل نبود زمینه کار، فقر و تنگدستی و نداشتن عاید، مردم این ولایت تشکیل می دهند.

 

*سخن آخر؟

نادری: ” دایکندی می تواند نمادی از آرزوهای تحقق نیافته و تعهداتی باشد که دولت ما در پیشگاه مردم و جامعه جهانی بدان ها متعهد شده است. این مسئله نه تنها تأثیر منفی بر سرنوشت مردم بلکه بر موقعیت بین المللی و تعهد پذیری دولت ما خواهد داشت. باید اذعان شود که در دایکندی کار آنچنانی که باید صورت می گرفت در زمینه انکشاف و توسعه صورت نگرفته است. مردم دایکندی که همیشه برای تحقق نظام مردم سالاری و دموکراسی پیشگام بوده و حامی آن می باشند، نیاز شدید به توجه جدی در تمامی بخش هایی که تذکر داده شد دارند واز حکومت وحدت ملی میخواهند دایکندی را به عنوان یک ولایت نیازمند به پیشرفت و ترقی در اولویت قرار داده تا اصل انکشاف متوازن تحقق پیدا کرده و این ولایت، هم ردیف سایر ولایات قرار گیرد.