سرور دانش معاون رئیس جمهور در همایش بزرگ یاد یاران در کابل گفت:

- آنچه که امروز در میان برخی از افراد و حلقات، به عنوان عبور از رهبران سنتی و انتقال به رهبری نسل نو مطرح شده، انحراف از مسیر یک مبارزه 50 ساله است...

 

۲- انتقال رهبری از یک نسلی به نسلی، سازوکار خاص فکری، سیاسی، اجتماعی و تشکیلاتی خود را لازم دارد و صرفا با ادعا و شعار و یک شبه و از خارج یک سازمان، این انتقال صورت نمی گیرد.

۳- رهبران ما هم باید خود را مبرا از نقد و عیب نپندارند. امروز شرایط دیگرگون شده و باید نیاز زمان و جایگاه نسل بیدار، روشن و تحصیل یافته امروز را درک کرد.

۴- آن جوانی که تا دیروز در زیر منبر شما شعار می داد و تکبیر می گفت، امروز مدرک دکترا در دست، به کرسی استادی پوهنتون تکیه زده و صاحب قلم، اندیشه، تجربه، دانش و تکنالوژی معاصر شده، باید سخن او را شنید و از طرح و ابتکار او بهره گرفت و به او زمینه داد که در مدیریت و رهبری جامعه سهم باشند.

۵- دلسوزانه یادآوری می کنم که همگی باید دست از خودزنی برداریم. هیچ کس نمی تواند جای کسی دیگر را پر و یا خالی کند. هر شخص و شخصیتی جایگاه و نقش خاص خود را دارد.

۶- ما نباید امروز بین نسل های مردم خود، دیوار بی اعتمادی ایجاد کنیم، بلکه مسئولیت مهم ما پیوند دادن و متصل ساختن نسل ها و انتقال تجربیات به یکدیگر و تداوم حلقات به هم پیوسته یک مبارزه ملی و انسانی و ایجاد همبستگی و همگرایی است.

این سرک، شاهراه امید ماست، هر چه هست نیک و مبارک است

 

وقتیکه کودک بودم حرف و حدیث های زیاد می شنیدم که سرزمین های هستند در دنیا، سرک های پخته دارند و باموتر های تیز رفتار به زندگی شان رونق داده اند. برق دارند برای روشنای و چرخش چرخ روزگارشان.

گاز دارند برای گرم کردن خانه های سرد و پخت وپز روزمره ی شان.

اما برای من و کودکان هم سن و سالم یک معما بود و قصه، تصورش هم مشکل.

آری من این راه های پر پیچ و خم را همراه با هم صنفیانم در دوران مکتب پیاده طی می کردیم و بیش از "درس خواندن" وقت مان در" راه ها " میگذشت.

اما امروز که سرک پخته در دل خاک خسته ی نیلی می بینم، اشک خوشی از چشمان پر انتظار من جاری و این راه سیاه رنگ را" طوق طلا " می نامم.

گرچه باریک و تنگ معلوم میشود و شاید منی مسافر نتوانم یک دقیقه ی هم در این سرک موتر برانم اما خوشحالی من، بسته به خوشحالی شماست و هر چه هست نیک و مبارک است وبرای مردم خوبم تبریک می گویم.

دوام این پروژه و سرک های دیگر ولسوالی های دایکندی بزرگترین خدمت است برای مردم ما که باید ادامه یابند و بودجه های اختصاصی دایکندی باید به مصرف برسند تا مردم مارا با دیگر شهر های افغانستان وصل کنند و صاحب رفاه و آسایش شوند..

در این قسمت مردم و مسؤلین باید با هم همکاری و دایکندی { ولایت جوان } را آباد و مردم خسته از تبعیض را شاد نمایند.