محمد حنیف اتمر کیست؟

او با چهره‌ اى آرام و خونسرد، کم حرف مى زند اما شمرده و دقیق. کمتر در رسانه‌ها ظاهر میشود و بدون سر و صدا، برنامه‌هایش را عملى مى‌کند. نه چون رییس جمهور بى‌ربط مى‌بافد و هذیان گفته، صداهاى عجیب از خود مى‌کشد و نه همچون رئیس اجرایی خوش لباس،و بى میل به کار اجرایى و راحت طلب است...

محمد حنیف اتمر کیست؟

آریانانیوز: زنده گی نامه محمد حنیف اتمر نامزد انتخابات ریاست جمهوری...

محمد حنیف اتمر فرزند محمد آصف اتمر، در سال ١٣٤٧ خورشیدی در ولایت لغمان زاده شد، تحصیلات خود را در سال ١٣٧٧، در رشته مطالعات و انکشاف دهات (توسعه قریه یی)با رتبه لیسانس، در پوهنتون سیلیوک بریتانیا به پایان رساند.

سپس به رتبه ماستری در رشته روابط بین الملل و مدیریت امور کشورهای در حال جنگ از پوهنتون یارک بریتانیا نایل آمد و همچنین دیپلوم خود را در تکناولوژی اطلاعات و کمپیوتر از همان بریتانیا دریافت کرد.

وظایف

وی سابقه فعالیت در وزارت امنیت دولت(خاد) را در دولت ببرک کارمل و محمد نجیب الله در کارنامه دارد.

گفته شده یک پای وی در جنگ های داخلی آسیب دیده و با عصا حرکت می کند.

با سقوط دولت نجیب وی به پاکستان و بعدها به بریتانیا مهاجرت کرد و در آنجا بین سال های ١٣٧١ تا ١٣٧٣ به حیث مشاور در طرح و اجرای پروگرام های بشری و باز سازی با موسسات خیریه افغانی در پاکستان و افغانستان مشغول به کار شد، تا سال١٣٧٩در کمیته ناروی برای افغانستان در سمت مدیر عمومی پروگرام ها در این کمیته کار کرد. پس از آن وی به مدت ٢سال مدیر عمومی کمیته بین المللی نجات برای افغانستان بود؛ با سقوط حکومت طالبان اتمر به افغانستان بازگشت و در سال ١٣٨١ به حیث وزیر احیا و انکشاف دهات، در دولت انتقالی اسلامی افغانستان گماشته شد و حدود 2 سال در این سمت کار کرد.

در دور اول حکومت حامد کرزی وی به حیث وزیر معارف افغانستان تعین شد. در سال ١٣٨٧وی به حیث وزیر امور داخله افغانستان منصوب شدو پس از حمله راکتی شورشیان به جرگه مشورتی صلح در سال ٢٠١٠از سمت خود من‌حیث وزیر امور داخله استعفا کرد و به عضویت حزب حق و عدالت که در ١٢عقرب ١٣٩٠ خورشیدی در کابل تاسیس شد درآمد.

حکومت وحدت ملی

پس از شکل گیری حکومت وحدت ملی به ریاست محمداشرف غنی، حنیف اتمر در سال ١٣٩٣به جای داکتر رنگین دادفر اسپنتا، به مقام مشاور امنیت ملی افغانستان منصوب شد. و توافق نامه امنیتی میان افغانستان و امریکا را از طرف دولت افغانستان امضا کرد .

در مدت حضور وی در سمت مشاور امنیت ملی، وی با اعتراض بسیاری از اشخاص و گروه ها رو به رو شد.

احمد بهزاد نماینده ولسی جرگه و عضو شورای عالی جنبش روشنایی، امنیت ملی را متهم به دست داشتن در بم گذاری دوم اسد ١٣٩٥متهم کرد.

جنبش رستاخیز تغییر، نیز که در اعتراض به افزایش نا امنی در افغانستان تشکیل شده بود خواستار برکناری وی بود.

ظاهر قدیر نماینده مردم ننگرهار و عبدالکریم متین والی پیشین پکتیکا، حنیف اتمر را متهم به داعش سازی و حمایت از داعش در افغانستان کردند.

عبدالرشید دوستم معاون اول ریاست جمهوری،حنیف اتمر را متهم به تلاش و تبانی برای ترور وی در حمله طالبان در وسوالی غورماچ ولایت فاریاب کرد.

وی در ٣ سنبله ١٣٩٧از سمت مشاور امنیت ملی استعفا داد.

آثار

 

آثار چندی از اتمر به نشر رسیده است که از جمله می ‌توان به آثار زیر اشاره کرد:

انکشاف نهادهای غیر حکومتی در جهان رو به انکشاف

از سخن‌پردازی به واقعیت: نقش کمک های بشری در روند صلح درافغانستان

کمک بشری، جنگ و صلح در افغانستان: چه درسی را باید آموخت؟

سیاست و کمک های بشری در افغانستان و عواقب آن برای مردم افغانستان

افغانستان یا یک جنگ یتیم، به زبان انگلیسی.

تحلیل ابعاد شخصیتی محمد حنیف اتمر

از لحاظ تاثیرگذاری در رده متوسطی قرار دارد ولی تاثیرپذیری او براساس مبالغ پیشنهادی به وی تغییر می کند. اما زر اندوزی اش مانند بسیاری از شخصیتهای دولت کرزی به چشم نمی آید و بصورت علنی اختلاسی در پرونده اش وجود ندارد که نشان از زیرکی و فراست جناب حنیف اتمر دارد

کرزی صاحب طی این دوازده سال ثابت ساخت که برای وزارتخانه های دولتش با مشکل نبود افراد متخصص مواجه بوده و همیشه افراد غیرمسلکی در پست های مهم دولتی جا خوش کردند. لذا بر آن شدیم تا برای کمک به رییس جمهور آینده نگاهی داشته باشیم به بررسی شخصیتهای دهه اخیر افغانستان.

از آنجایی که در افغانستان قحط الرجال می باشد، احتمالا دولت بعد از کرزی هم مجبور است از همین افراد استفاده کند، لذا نظر مردم درباره عملکرد این اشخاص می تواند نشان دهد که آیا واقعا این اشخاص خدمتگذار ملت بودند یا مهره های سیاسی تحمیل شده از سوی کشورهای دیگر و احزاب و جناح های گروهی؟

محترم محمد حنیف اتمر در سال 1347 در ولایت لغمان به دنیا آمد.

 

سند معادل لیسانس خود را در رشته مطالعات انکشاف دهات، ماستری اش را در رشته روابط بین الملل و انکشاف در کشورهای بعد از جنگ از دانشگاه یارک انگلیس و دیپلم خود را در رشته تکنالوژی معلوماتی و کمپیوتر از آن کشور به دست آورده است.

محمد حنیف اتمر بین سال های 1371 و 1381 سمت های مهمی در موسسات غیر دولتی در عرصه های طرح و اجرای برنامه های بشری، کمک به مهاجرین و بازسازی و توسعه داشته است.

حنیف اتمر، از نخستین اعضای کابینه افغانستان پس از فروپاشی رژیم طالبان و ایجاد اداره جدید به رهبری حامد کرزی بود که در سال 1381 سمت وزارت احیاء و انکشاف دهات را به عهده گرفت، سپس در سال 1385 وزیر معارف شد و در 30 ماه میزان سال 1387 به حیث وزیر امور داخله کارش را آغاز کرد و به مدت سه سال عهده دار این سمت بود.

آقای اتمر که به زبان های پشتو، دری، انگلیسی و اردو مسلط است از بازمانده های نظام کمونیستی در افغانستان می باشد که به لطف کرزی و با اشاره انگلیسی ها از گرایش به روسیه تغییر موضع داد و جذب سیاستهای غربی شد.

تعصب قومی اتمر در زمانی که وزارت داخله را عهده دار بود به اوج خود رسید به نحوی که با دسته بندی شهروندان به ملیت های مختلف مانند پشتون و تاجیک، آنان را بر همان اساس در رده های مختلف جابجا و معاش برایشان تعیین می کرد. آنکه پشتون باشد و بویژه از لغمان و باز هم بویژه از نزدیکان وی، معاش بهتر و پست بهتر داشت. هرچن که این تعصب و قوم گرایی او در اکثر جاها به تبارز می رسید.

وی سخنور خوبی است و از لحاظ متانت و مدیریت نیز در سطح نسبتا خوبی قرار دارد. از لحاظ کاری در پستهایی که داشته نسبتا موفق بوده و جزو کسانی می باشد که نسبت به دیگر همرزمانش احساس وظیفه ی بیشتری نموده است.

 

اما درباره سیاستش باید گفت: از خودش طرز تفکر خاصی برای مدیریت بحران در افغانستان ارایه نداد و در زمینه های مختلف و متفاوت به نفع آمریکا و انگلیس بسیاری از موقعیتها را از افغانستان گرفت. در مجموع جزو آن دسته از کسانی محسوب می شود که در طول حکومت جناب حامد کرزی در راستای منافع آمریکاییها حرکت کرده است.

از لحاظ تاثیرگذاری در رده متوسطی قرار دارد ولی تاثیرپذیری او براساس مبالغ پیشنهادی به وی تغییر می کند. اما زر اندوزی اش مانند بسیاری از شخصیتهای دولت کرزی به چشم نمی آید و بصورت علنی اختلاسی در پرونده اش وجود ندارد که نشان از زیرکی و فراست جناب حنیف اتمر دارد.

محترم حنیف اتمر جزو پشتونهایی است که بخاطر حفظ منافع قومی دست از تفکرات کمونیستی برداشته است و همزمان با کسانیکه نان به نرخ روز می خورند، به نفع آمریکاییها تغییر موضع داده است.

بسیاری وی را یک مهره انگلیسیمی دانند که با واسطه سازمان های خارجی میلیون ها دالر را بدون حساب و کتاب بر باد داد و حتی در زمان انتخابات سال 2009 رسما از امکانات وزارت داخله به نفع حامد کرزی تبلیغات می کرد.

به هر حال از شما عزیزانی که درباره محمد حنیف اتمر شناخت دارید، یا اطلاعاتی برای ما نقل می کنید یا با ایشان همکار بوده و روحیات ایشان را برای ما می نگارید، کمال تشکر و سپاس را داریم

حنیف اتمر به دنبال چیست؟

اتمر یک پایش در جنگ با مجاهدین آسیب دیده و با پیروزى مجاهدین به پاکستان رفته، در موسسات استخباراتى غربى جذب شده و از همین مؤسسات به لندن رفته و زمزمه هایى از روابطش با استخبارات بریتانیا است

او با چهره‌ اى آرام و خونسرد، کم حرف مى زند اما شمرده و دقیق. کمتر در رسانه‌ها ظاهر میشود و بدون سر و صدا، برنامه‌هایش را عملى مى‌کند. نه چون رییس جمهور بى‌ربط مى‌بافد و هذیان گفته، صداهاى عجیب از خود مى‌کشد و نه همچون رئیس اجرایی خوش لباس،و بى میل به کار اجرایى و راحت طلب است.

حنیف اتمر باشنده اصلى ولایت لغمان و وابسته به جناح پرچم حزب دموکراتیک خلق بود. موصوف سابقه کار در چارچوب وزارت امنیت دولتى (خاد) رژیم کارمل و نجیب را در کارنامهاش دارد.

مراحل ابتدایى مسلک استخبارات را در مرکز تعلیم خاد و زیر نظر مشاوران روسى در داخل کشور و مراحل متوسط را در کورسهاى کوتاه مدت زیر نظر آموزگاران KGB در تاشکند و مسکو فراگرفته است.

گفته میشود یک پایش در جنگ با مجاهدین آسیب دیده که با عصا حرکت مىنماید. با پیروزى مجاهدین کشور را بقصد پاکستان ترک گفته، در موسسات مدد رسانى که پوششى براى فعالیت هاى استخباراتى کشور هاى غربى بود، جذب شده است.

از طریق همین مؤسسات به لندن رفته است و زمزمه هایى از روابط نزدیکش با MI6 استخبارات کشور بریتانیا است.

متعاقب توافقات بن به کشور برگشت. ذریعه اشرف غنى و سازمان هاى خارجى به کرزى معرفى شده بحیث وزیر احیا و انکشاف دهات در کابینه ى کرزى تؤظیف گردید. موصوف در دوران تصدى این وزارت متهم به سوء استفاده از برنامه همبستگى ملى (ملى پیوستون) است.

با گرم شدن روابطش با کرزى، عهده دار وزارت معارف گردید که بالوسیله ى کمک هاى سازمان یونسکو و دونر هاى خارجى، شبکه ى وسیع مافیایى از بستگان و دوستانش را در آن وزارت ایجاد نمود.

اتهام مکاتب خیالى و تشکیلات غیر واقعى در ساحات ناامن از اتهامات این دوره ى کارى او است.

با جلب اعتماد بیشتر کرزى، بجاى ضرار احمد مقبل در وزارت داخله تؤظیف گردید.

اتفاقات نادرى که در این دوره از کارش بوقوع پیوسته، کشاندن دامنه ى جنگ و نا امنى و انتقال دسته هاى طالبان از جنوب به شمال کشور است. سرانجام با سوء قصد ناکام طالبان علیه کرزى در مراسم رسم گذشت، همراه با امرالله صالح از پست وزارت داخله استعفا داد. از آن زمان به بعد در رابطه ى تنگاتنگ با اشرف غنى قرار گرفته، مقدمات پیروزى او را در انتخابات روى دست گرفت.

مهندسى انتخابات پرچالش اخیر، زمینه سازى ائتلافها، سازمان دادن معاملات سیاسى و تقلبات گسترده در صندوق هاى رأى از دستآورد هاى بارز اوست. او مدیرى زیرک، مذاکره کننده ى ماهر و معامله گرى واقعبین است. او یکى از معماران اصلى تیم تحول و تداوم است.

تیورى تشکیل تیکت انتخاباتى با محوریت پشتونها با جناحین قوم ازبیک و هزاره، زاده ى تفکر قومگرایانه ى اوست. نقیصه ى عدم موجودیت تاجیک ها را در معامله ى سریع و نقدى در دوبى با احمدضیا مسعود، حل نمود.

او بود که پیمان امنیتى با امریکا را امضاء نمود. براى کاهش تسلط فرماندهان غیر پشتون در شمال، زمینه ى رشد و پا گرفتن دسته جات طالبان را در ولایات شمال مساعد ساخت.

او نه تنها شبکه ى وسیعى از افسران عالیرتبه و رؤساى امنیت دولتى رژیم قبلى را در محوریت رییس جمهور و مرکز توحید و قوماندانى اعلى جمع نموده بلکه حلقه ى بزرگى از فرزندان سیاستمداران، رهبران جهادى، قوماندانان مطرح را در شوراى امنیت گرد آورده که با مرگ هر یکى، فرزندان شان را که دست آموز خودش است، در جغرافیاى قومى اش گماشته، در خدمت خویش دارد.

او است که بلافاصله بعد از ختم غایله انتخابات و از اولین روزهاى آغاز بکار حکومت وحدت ملى، عرق جبینش نخشکیده، آستینش را براى یکسره کردن قدرت در ارگ و محدود نموده شرکاى تیمى و حکومتى بالا زد.

مشوره ها و راهکار هاى او است که رابطه ى دو شریک قدرت را شکراب نموده، رییس اجرایی را چنان منزوى و از متن قدرت به حاشیه رانده است که بار ها صداى اعتراضش بلند شد. برخى تصور مى کنند او بازوى نیرومند اشرف غنى در پیشبرد امور است. حال آنکه او گرداننده و از جایگاه مربى و مرشد غنى عمل مى نماید.

بمنظور زهر چشم نمودن جزایر قدرت جهادى و استحکام پشتوانه ى نظامى ارگ و اجراى مانور هاى امنیتى در شهر کابل، چندى قبل طرحى را مبنى بر ایجاد واحد بیست هزار نفرى واکنش سریع در پایتخت با اسلحه روسى و پشتوانه ى مالى قطر به رئیس جمهور پیشنهاد نمود و سفر هایى را در این زمینه به مسکو نمود که مقدارى از این سلاحها در شمال به اختیار طالبان نیز قرار گرفت.

– او بود که با بلاک نمودن حسابات مالى شرکتهاى متعلق به والى بلخ و مطالبه ى مالیات چندین ساله ى معوقه ى آن از ذریعه ى اکلیل حکیمى، نه تنها زمینه ى معامله ى او را با ارگ مساعد ساخت، بلکه بعنوان ابزارى از وى بر علیه دوست و متحد دیروزش عبدالله نیز استفاده نمود.

– او بود که بعد از عقیم شدن سوءقصدش علیه معاون اول ریاست جمهورى، با توطئه احمد ایشچى دوستم را از جایگاه دوم قدرت به حصر خانگى کشانده تا مرز محاکمه و احتمالاً تبعید تضعیف نمود.

– او است که امرالله صالح یکى فعال ترین کدر هاى تیم اصلاحات و سرسخت ترین منتقد نظام را در خدمت ارگ آورده به پست نمایشى و سمبولیک قانع نمود.

– او است که اسم یکى از سرکش ترین ماجراجویان و شورشگران چهار دهه ى اخیر یعنى حکمتیار را از از لست سیاه سازمان ملل حذف نموده، دست او را گرفته از مغاره ى تبعید به شهر آورد.

او تیوریسن قبیله و ادامه دهنده ى واقعى راه محمد گل خان مومند در حال حاضر است که به احیا و تحکیم حاکمیت سنتى پشتونها و انتقال نرم و آرام آن از درانى ها به غلجایى ها مى اندیشد.

او که بنابر اتهام جمعیت اسلامى، ردپایش در سوء قصد علیه نخبه گان این تنظیم جهادى دیده میشود، در حال حاضر با چالش بزرگ مخالف رهبران جمعیت مواجه است. کنار رفتن او از سمتش یک از سه شرط اساسى جمعیتى ها در همکارى شان با حکومت وحدت ملى است که تا هنوز ارگ، انعطافى در زمینه از خود بروز نداده است.

جمعیت خواستار برکناری حنیف اتمر شد!

به باور این قلم، رهبران جمعیت با ارایه چنین پیش شرطى با دشمن قسم خورده ى چون اتمر، نشان دادند که اصول و قاعده ى بازى هاى سیاسى و رقابت هاى جناحى را بخوبى بلد نیستند. و بجاى حریف، کرسى او را نشانه کرفته اند. غافل از آنکه، چه او در قدرت باشد و چه نباشد.

جمعیت با حریفى قدرتمندى چون اتمر مواجه خواهد بود که با هر وسیله ى مى تواند زهرش را وارد نماید. بهتر بود با مستند سازى دست داشتنش در انفجارات اخیر، زمینه ى محاکمه و منزوى نمودنش را از چرخه ى قدرت فراهم مى نمودند.

او چنان مار خوش خط و خالى است که بعید نیست در صورت اصرار جمعیت مبنى بر کنار رفتن او از مشاوریت امنیت، با ژست و اداى رعایت مصالح ملى، داوطلبانه کنار رود و با این عقب نشینى تکتیکى، جمعیت اسلامى را در موقعیت دشوارتر قرار دهد. زیرا او در حال حاضر علاوه بر حامیان پر و پا قرص خارجى، شبکه ى وسیعى را در بدنه ى حکومت در اختیار دارد.

 

رو بهمرفته چه او در قدرت باشد و چه نباشد، یکى از پر نفوذ ترین و مزور ترین سیاست پیشگان صحنه ى امروز کشور است که امکانات وسیعى در اختیار دارد.

محمد عارف منصوری

 

حنیف اتمر، پیدایِ پنهان

۱_ او یک لغمانی است، سیاست‌مداری کم هیاهو، آرام، زیرک و خونسردی است که کم حرف می‌زند ولی سخنان‌اش حساب شده، سنجیده، دقیق و شمرده است. با رسانه‌ای شدن میانه‌ای خوبی ندارد، معامله‌گرِ کارکُشته‌ای‌ست، مدیرِ نکته‌سنج و سیاست‌اش مکارانه و برنامه‌هایش واقع‌بینانه است.

نه مانند کرزی پوپولیستی، احساساتی و شورمندانه رفتار می‌کند، نه مانند اشرف غنی جیغ و فریاد می‌کشد. مانند عطا محمد نور، کمتر شعار و هشدار می‌دهد و بیشتر اهل عمل است، مانند داکتر عبدالله بجای پرداختن به مد و فیشن و راحت‌طلبی به شدت پرکار است در کارش جدی. او هم مثل قانونی یک پایش را (در جنگ جلال‌آباد علیه مجاهدین) از دست داده ولی بر خلاف سیاست‌های پراکنده‌ی قانونی، همیشه‌ و در هر زمان، پشتِ میز سیاست بوده و برنامه‌های برای اجرا داشته است.

 

۲_ پیشینه‌ی انجام وظیفه در وزارتِ امنیتِ ملی (خاد) در زمان ببرک کارمل و داکتر نجیب از او یک چهره‌ی مخوفِ استخباراتی ساخته است.

سابقه‌ی خَلقی بودنش باعث شده تا با مجاهدین و احزاب جهادی سازش‌ناپذیر باشد. او به خوبی توانسته با چرخش ۱۸۰ درجه از جهان‌بینی کمونیستی به سمت غربی‌ها انعطاف‌پذیری‌اش را نشان بدهد. شاید سال‌ها زندگی و فعالیت در بریتانیا هم در نوع جهان‌بینی و هم در سیاست‌ورزیِ زیرکانه‌‌اش تاثیر گذار بوده. فعالیت در کشوری که به روباهِ مکار و پیرِ استعمار مشهور است باعث شده تا مخالفان سیاسی‌اش او را روباهِ مکار تعریف می‌کنند. در نشست بُن به دعوتِ اشرف‌ غنی حضور یافت و در انتخابات دور دوم کرزی نقش مهمی داشته است، در زمان کرزی چند بار وزارت‌های گوناگونی را تجربه کرده و در ایجاد تیم تحول و تداوم از جمله مهره‌های کلیدی بشمار می‌رفت.

 

۳_ اتمر باذطعمِ سیاست‌ِ خارجی‌ها (آمریکا و انگلیس) به خوبی آشنا است، او با جغرافیای سیاسی و قومی کشور را بهتر از هرکس آشنا است، این شَم سیاسی‌اش باعث شده از جمله افراد کلیدی نزد خارجی‌ها بحساب آید.

حنیف اتمر غلجی است، او نقش مهمی در انتقال قدرت از درانی‌ها به غلجی‌ها داشته است. به همین خاطر او را می‌توان معمارِ تیم تحول و تدوام (و اکنون تیم دولت‌ساز) شناخت.

انتخاب دوستم بعنوان معاون اول از ازبک‌ها و معاون دوم از هزاره‌ها، سپس پرونده‌سازی در مورد دوستم را می‌توان از سیاست‌های او دانست. با آوردن احمد ضیاء مسعود توانست دهان منتقدانش (نبود تاجیک در تیم غنی) را ببندد که ضیا مسعود با سیاست‌های از پیش تعیین شده خلع قدر گردید. او موفق شد تا امرالله صالح (منتقد سرسخت تاجیک‌تبار) را در ساختار حکومت جاسازی کند و احتمال اینکه صالح در تیم دولت ساز بعنوان معاون اول انتخاب شده از نقشه‌های او باشد، زیاد است.

 

۴_ در مشوره‌دهی سیاست‌های پسینیِ اشرف غنی نقش مهمی داشته است. او بازویِ راستِ اشرف غنی است، نقش او را در منزوی ساختن رئیس اجراییه را هرگز نباید نادیده گرفت.

اتمر معامله‌گر ماهری است، او دو بار با عطا محمد نور وارد معماله‌ی بُرد بُرد گردید. او در روزهای سخت و جان‌فرست کتار غنی بود. رد پایی او را در متلاشی کردنِ کودتای‌های سرخ و نارنجی (عطا نور)، جنبش‌های براندازِ مدنی (جنبش روشنایی...)، هم‌دست شدن رهبران جهادی علیه غنی، تشکیل اپوزوسیون متحد علیه حکومت... به خوبی دیده می‌شود. حساب‌های میلیونی شرکت‌های استاد عطا را بلاک کرد، گشایش حساب‌های امپراطور شمال اهرمِ فشاری بود تا صدای او را علیه غنی ببندد و علیه داکتر عبدالله بشوراندش.

ردِ پای او تا پرونده‌ی احمد ایشچی، حذف نام گلبدین از لیست سیاه، کشاندن نامنی‌ها از جنوب به سمت شمال تا مرزهای روسیه... نیز دیده‌ می‌شود.

او در پراکنده‌ کردن گروه‌های جهادی از جمله جمعیت نشان داد که این گروه‌ها با آدم ساده‌ای طرف نیستند. فعالیت اخیرش (در قالبِ تیم انتخاباتی) یک مانور سیاسی بود، تا نشان دهد که ناممکن‌ها را می‌تواند ممکن بسازد، تا نشان دهد که بزرگترین رهبران جهادی را می‌تواند سر انگشتانش بچرخاند.

او قدرت نامریی است...

رسول عبدی