ناراحتی اشرف غنی از امتحان گرفتن تلاوت قرآن کریم
دا حوک جرات کوی به دی خواره کی راحی دولسمشر د افغانستان نه امتحان دقرآن واخلی؟ چه کسی جرات می کند در این خاک که از رییس جمهور افغانستان امتحان قرآن اخذ کند؟...
سر و صدای امتحان گرفتن تلاوت قرآن کریم از اشرف غنی بیشتر یک جوک و شوخی تبلیغاتی در فضای تبلیغات انتخاباتی بود و است. اما این مزاح و شوخی، جناب محمد اشرف غنی رییس جمهور و نامزد انتخابات ریاست جمهوری را ناراحت و عصبی ساخت؛ دقیقاً همان چیزی که رقیبان و منتقدانش در پی آن بودند. غنی با همان چیغ ها و حرکت های عصبانی مختص به خودش چیغ زده گفت:
«حوک ما له امتحان دقرآن شریف غواری واخلی؟ ما یک کاله سیرت النبوی ویلی دی. پنحو مدرسو دپاکستان پنحو مدرسی د لاهور کی. د اسلام تاریخ ما لیکلی. دا حوک جرات کوی به دی خواره کی راحی دولسمشر د افغانستان نه امتحان دقرآن واخلی؟(کسی از من می خواهد امتحان قرآن شریف بگیرد؟ من یک سال سیرت النبی خوانده ام. د رپنج مدرسۀ پاکستان و در پنج مدرسۀ لاهور. تاریخ اسلام را من نوشته ام. چه کسی جرات می کند در این خاک که از رییس جمهور افغانستان امتحان قرآن اخذ کند؟)
مسلماً واکنش اشرف غنی در برابر یک شوخی کمپاینی رقیبان و حریفانش حکایت از ضعف او در مورد قرآن خواندن دارد. وقتی حریفان غنی به این ضعف انگشت گذاشتند، برافروختگی و عصابینت او را بر انگیخت و بر عکس این ضعف و ترس او را بیشتر آشکار ساخت و فضای جوک بیشتری را برای رقیبان و مخالفان و هوداداران شان در مورد قرآن خواندن غنی مساعد کرد.
جالب این است که در روزهای اخیر، جنرال دوستم معاون اول رییس جمهور اشرف غنی نیز رییس خود را به امتحان قرآن خواندن آن هم سورۀ اخلاص(قل هوالله احد.....) فراخواند، در حالی که زبان دوستم معاون اول غنی به خواندن این سوره نمی گشت و قسمت هایی از این سوره را که در طعنه به خواندن اشرف غنی خواند، همه را نادرست و غلط خواند که واقعاً یک افتضاح برای دوستم بود.
اشرف غنی به جای آنکه در برابر شوخی های کمپاینی رقیبانش عصبانی نشود و به جای آنکه این جوک را به گونه ای به جنرال دوستم معاون و حامی رقیب خود در انتخابات بر گرداند، ضعف خود را بیشتر آشکار کرد. عصبانی شد، چیغ زد و حرکات نا متوازنی از خود نشان داد.
غنی در مورد این ضعف خود با برافروختگی و عصابینت در حالی دفاع کرد که مردم بار بار شاهد تلاوت نادرست آیات قرآن از زبان او بودند و خطاهای مکرر او را در ادای نماز دیدند که هنگام قیام در نماز دست چپش را بر دست راستش گذاشته بود، در نماز جنازه به رکوع رفت و به جای دعا کردن دستانش را به گوشش برد، با لباس احرام پشت به خانۀ کعبه دعا کرد، حضرت امام حسین را نواسۀ خدا خواند و هیچگاه زبانش به گفتن درست حضرت محمد صلی الله علیه و آله و السلام، قادر نشد.
نویسنده : محمد اکرام اندیشمند
منبع: شبکه اطلاع رسانی افغانستان
