واکنش احمد سعیدی: در پیوند به اهانت گستاخانه ترامپ به رئیس جمهور افغاستان

سعیدی می گوید: کاش زنده نمی بودم این تحقیر را نمی دیدیم! من این رفتار اهانت آمیز و غیردیپلماتیک مقامات امریکایی را تنها به رئیس جمهور نمیدانم بلکه این را اهانتی میدانم به همه ملت افغانستان. از این جهت سخت دلتنگم و سخت متاسف، و خیلی ها رنج میبرم...

متاسفانه مقامات امریکایی بخصوص آقای دونالد ترامپ اخلاق و نزاکت های دیپلماتیک را مرعات نمی کند.

درست است که او آمده بود بخاطر دیدار و شکرگزاری از سربازان خود در پایگاه بگرام ولی می شد که سری به ارگ ریاست جمهوری افغانستان زده و در ارگ با رئیس جمهور ما ملاقاتی می داشت.

اگر رئیس جمهور ما خوب است یا بد است، هرچه ی که هست حداقل رئیس جمهور افغانستان و نماینده یک ملت است.

رئیس جمهور ما را در پایگاه بگرام احضار می نماید؛ به عوض اینکه دو میز خطابه گذاشته می شد تا هردو رئیس جمهور در عقب شان ایستاد می شدند- ترامپ به رئیس جمهور ما اشاره می کند که در پشت سرش کنار سربازان امریکایی ایستاده شود.

من با همه مخالفت های که با عملکردها و تصمیمات حکومت و رهبری شان دارم، ولی توهین و تحقیر را به رئیس جمهور افغانستان هرگز روا نمی دارم.

من این رفتار اهانت آمیز و غیردیپلماتیک مقامات امریکایی را تنها به رئیس جمهور نمیدانم بلکه این را اهانتی میدانم به همه ملت افغانستان. از این جهت سخت دلتنگم و سخت متاسف، و خیلی ها رنج میبرم.

ای کاش ما به معنی واقعی آن استقلال و آزادی می داشتیم، کاش ما خود کفا می بودیم، ای کاش ما از دست زور و زر این بیگانگان رهای می یافتیم، ملتی واحدی می شدیم و به وحدت می رسیدیم!

منحیث یک فردی از این کشور که وطن خود را دوست دارد، تاسف میخورم که ای کاش زنده نمی بودم تا این تحقیر و توهین را به چشم خود نمی دیدم!

--------------

ترامپ از اشرف غنی با لحن دلسوزانه‌ و ترحم‌برانگیز می‌پرسد: “می‌خواهی اینجا بمانی یا که خوش داری بروی؟” اشرف غنی که جواب‌ش گنگ است؛ ترامپ او را نوازش داده و در جمع سربازان آمریکایی  پشت سر خودش راهنمایی می‌کند. و غنی مانند یک سرباز آمریکای پشت سر ترامپ می ایستد!!!!!!!!

-------------

به گزارش اسپوتنیک، عبدالطیف پدرام رهبر حزب کنگره ملی افغانستان و یکی از نامزدان انتخابات ریاست جمهوری این کشور، روز جمعه در صفحه اجتماعی خود نوشت: حضور مالکانه‌ ترامپ در بگرام تحقیر مردم افغانستان بود.

وی با سوالی پرسیده است: آن چه در بگرام اتفاق افتاد هنوز می ‌توان از آزادی و استقلال و سربلندی یک مردم سخن گفت؟

پدرام از حضور رئیس جمهوری افغانستان به میدان هوایی بگرام و دیدار  وی با  رئیس جمهوری امریکا بشدت انتقاد کرده و آن را عمل نادرست خوانده است.

این عضو پیشین مجلس نمایندگان افغانستان افزوده است، که ترامپ آگاهانه و از سر قصد رئیس جمهوری افغانستان را توهین کرده است.

وی اضافه کرده است، که وقتی برخورد ترامپ را در بگرام با رئیس جمهوری افغانستان مشاهده کرده است، اعتقادش بر این مستحکم تر گریده است که بگوید برای یک کشور در بند هیچ چیزی مهم تر از مبارزه برای حفظ استقلال اش نیست.

پدرام تصریح کرده است، که باید بیش از هر چیز برای آزادی سرزمین خود مبارزه کرده و ‌دست اشغالگران را کوتاه کند.

 

 

 

 

تحقیر وزیر خارجه آمریکا، اشرف غنی را در سال 1397

در حالی که پیش از این نیز دیدار رئیس جمهور افغانستان با وزیر خارجه وقت آمریکا در پایگاه نظامیان آمریکایی حاشیه‌ساز شده بود این بار نیز دیدار غنی با وزیر خارجه جدید آمریکا نیز حاشیه‌هایی را در پی داشت.

به گزارش دفتر منطقه‌ای خبرگزاری تسنیم، سفر از پیش تعیین نشده «مایک پامپئو» وزیر خارجه آمریکا به کابل و دیدارش با «اشرف غنی» رئیس جمهور افغانستان حاشیه‌هایی را در پی داشت.

تصویر پس از پایان کنفرانس مشترک خبری دو طرف نشان می‌دهد که اشرف غنی با فاصله در پشت سر وزیر خارجه آمریکا گام بر می‌دارد؛ به گفته «نور رحمان اخلاقی» عضو شورای رهبری حزب «جمعیت اسلامی افغانستان» این حرکت نشان دهنده «ناتوانی» و «بی ارادگی» غنی است که منجر به تحقیر ملت افغانستان می‌شود.

 

وی در توئیتی نوشت که رفتار رئیس جمهور افغانستان در اذهان عامه مردم این تصویر را مجسم می‌کند که حکومت وحدت ملی دنبال رو آمریکا و تمام اقداماتش نیز مورد حمایت واشنگتن است.

در آبان ماه سال جاری نیز سفر مخفیانه «رکس تیلرسون» وزیر خارجه وقت دولت ترامپ به کابل و دیدارش با غنی حاشیه‌های بسیاری را بدنبال داشت.

 

سفر ترامپ به افغانستان؛ توهین‌آمیز، غیر دیپلماتیک، ناقض حاکمیت ملی!

٨ قوس ١٣٩٨

آقای ترمپ در اهانتی بزرگ‌تر، اشرف غنی  و اسدالله خالد را در پایگاه نظامی امریکایی ها به دیدار خود فراخواند؛ اقدامی که در کمال شگفتی از سوی ارگ کابل هم اجابت شد و به این ترتیب، بار تحقیرآمیز این سفر غیر دیپلماتیک و عمیقا ناقض حاکمیت ملی و استقلال افغانستان، سنگین تر شد.

 

دونالد ترمپ؛ رییس جمهوری امریکا در سفری غیرمنتظره به افغانستان سفر کرد و در جمع نظامیان امریکایی در بگرام حاضر شد.

کاخ سفید اعلام کرده که آقای ترمپ حدود دو ساعت در افغانستان خواهد بود تا مراسم روز شکرگزاری را میان سربازان امریکایی بگذراند.

اشرف غنی و اسدالله خالد هم به دیدار ترمپ در پایگاه هوایی بگرام رفتند.

آقای ترمپ گفت امریکا نیروهایش در افغانستان را “به طور عمده” کاهش خواهد داد.

او در بگرام گفت: “گروه طالبان می‌خواهد به توافقی برسد، خواهیم دید که آیا می‌توانند به توافقی برسند یا نه. اگر برسند که رسیدند، اگر نه هم که خب نرسیدند. اشکالی ندارد.”

او، همچنان از اشرف غنی برای صحبت دعوت کرد و غنی در سخنانی از “اوج فداکاری” سربازان امریکایی در افغانستان تشکر کرد.

فرای همه این‌ها اما سبک و سیاق سفر سرزده رییس جمهوری امریکا به افغانستان بود که بدون رعایت تمهیدات ابتدایی یک دیدار رسمی و دیپلماتیک، حتی مقام های کابل را به عنوان نماینده‌گان مشروع افغانستان در جامعه بین‌المللی در جریان دیدارش قرار نداد. بدون مقدمات کنسولی و تشریفات سیاسی، وارد یک پایگاه نظامی در حومه شمالی کابل شد و با نظامیان امریکایی دیدار کرد.

آقای ترمپ در اهانتی بزرگ‌تر، اشرف غنی  و اسدالله خالد را در پایگاه نظامی امریکایی ها به دیدار خود فراخواند؛ اقدامی که در کمال شگفتی از سوی ارگ کابل هم اجابت شد و به این ترتیب، بار تحقیرآمیز این سفر غیر دیپلماتیک و عمیقا ناقض حاکمیت ملی و استقلال افغانستان، سنگین تر شد.

اشرف غنی که این روزها با جنجال های شدید پیرامون نتایج انتخابات حداقلی ششم میزان، دست و پنجه نرم می کند، بیش از هر زمان دیگری نیازمند گوشه چشم و عنایتی از سر لطف از سوی ترمپ و امریکا است.

او می‌خواهد بار دیگر با پشتوانه امریکا به قدرت برسد و برای نیل به این هدف، حاضر به پذیرش هر نوع حقارتی است حتا اگر به بهای نقض حاکمیت ملی و زیر پا گذاردن صریح اصل استقلال سیاسی کشورش تمام شود. او که ریاست جمهوری اش در پنج سال گذشته را نیز مرهون حمایت‌های بی دریغ دولت امریکاست تا رأی و انتخاب مردم افغانستان، بیش از همه، خود را متعهد به دستورات کاخ سفید می داند.

حضور شتاب زده او و سرپرست وزارت دفاع در پایگاه نظامی امریکایی‌ها در بگرام هم نشان داد که برای آنها هیچ اصلی فراتر از رضایت و نوازش ترمپ و امریکا ارزش ندارد. آن‌ها نه دغدغه استقلال و اقتدار ملی افغانستان را دارند و نه پروای پیامدهای ننگین این اقدامات شرم آور را؛ آنچه اهمیت دارد، حمایت ترمپ از پیروزی دوباره اشرف غنی است.

این در حالی است که ترمپ هم با سفر سرزده به شمال کابل و هم در فراخواندن مقام های ارشد دولت افغانستان به دیدار خود در پایگاه نظامی امریکا آشکارا غنی و وزیر دفاع اش را تحقیر کرد؛ ضمن آنکه او در تصمیم های تازه اش برای صلح و آتش بس با طالبان و کاهش عمده نیروهای امریکایی نیز بی تردید، نه تنها از کابل، اجازه نخواهد گرفت، بلکه حتی به ارگ نشین ها اطلاع هم نخواهد داد. همین اکنون هم اشرف غنی و اسدالله خالد به درستی نمی دانند که چند هزار نظامی امریکایی در افغانستان حضور دارند و طبق اعلام جدید ترمپ، قرار است چه میزان از این نیروها کاهش پیدا کنند.

این اقدام غنی همچنان یک‌بار دیگر به موضع طالبان، مشروعیت و اعتبار می‌بخشد که می‌گویند، دولت کابل، دست نشانده و فاقد صلاحیت کافی برای تصمیم گیری مستقلانه در فرایند صلح است و به همین دلیل، آن‌ها با امریکا مذاکره می کنند.

 

وقتی کابل خود نمی‌تواند از کیان استقلال و اقتدارش دفاع کند و به دیدار یک رهبر خارجی در پایگاه نظامی آن کشور می‌رود، آیا می‌توان  انتظار داشت که گروه طالبان، استقلال آن را به رسمیت بشناسد و در برابر خواسته هایش تمکین کند؟ ترمپ و امریکا هم در شکل گیری این ایده، نقش دارند. آن‌ها بدون اجازه و حتی اطلاع سران کابل به افغانستان، سفر می‌کنند و از هر نقطه ای که اراده کرده باشند، دیدار می‌کنند و بدون رعایت ابتدایی ترین اصول رفتار دیپلماتیک، به افغانستان وارد و از آن خارج می‌شوند. با این حال، آیا بازهم باید می‌توان معتقد بود که کابل، مستقل است و همه چیز بر وفق اراده ارگ به پیش می‌رود؟