شهروندان دایکندی در کابل؛ خواستار بر کناری “سید اعلا رحمتی” شدند
به گزارش اطلاعات روز؛ جمعی از شهروندان دایکندی مقیم کابل امروز (پنجشنبه، ۸ حوت98) در یک نشست خبری گفتند که واریزشدن مبلغ ۲۳ میلیون افغان پول «وجه دسترسی والیان، معاونان والی و ولسوالان» به حساب شخصی سید انور رحمتی خلاف طرزالعمل‌های موجود و در تضاد با شفافیت و حساب‌دهی و در عین حال مصداق بارز فساد اداری می‌باشد.
در قطع‌نامه‌ی شهروندان دایکندی نیز آمده است که والی به عنوان نماینده‌ی رییس‌جمهور، باید الگوی صداقت، تعهد، شفافیت، حاکمیت قانون و حکومت‌داری خوب باشد، اما «رفتار خلاف طرزالعمل‌ها و قوانین وضع‌شده و ارتکاب فساد اداری توسط فرد درجه اول ولایت دایکندی»، این نگرانی را ایجاد کرده است که آقای رحمتی در امر مبارزه با فساد اداری متعهد نبوده است.
به باور این شهروندان، این روحیه به سایر ادارات و مسئولان محلی نیز گسترش خواهد یافت که در نهایت به منافع مردم و شهروندان دایکندی آسیب می‌زند.
در بخشی از قطع‌نامه از اداره‌ی مستقل ارگان‌های محلی، دادستانی کل، اداره بازرس ریاست‌جمهوری، مرکز عدلی و قضایی مبارزه با جرایم سنگین فساد اداری و اداره عالی تفتیش خواسته شده است که در مورد اسناد نشرشده و «ارتکاب فساد اداری توسط والی دایکندی»، تحقیق و بررسی کرده و از اجراآت قانونی آن به شهروندان دایکندی اطمینان دهند.
روز دوشنبه هفته جاری روزنامه اطلاعات روز گزارشی را منتشر کرد که در آن گفته شده بود ۲۳ میلیون افغان از پول «وجه دسترسی والیان، معاونان والی و ولسوالان» به حساب شخصی سید انور رحمتی، والی ولایت دایکندی واریز شده است.
براساس اسنادی که در گزارش بر آن استناد شده است، از ماه جدی سال ۱۳۹۷ الی ماه دلو سال جاری، هر ماه از سوی اداره‌ی مستوفیت ولایت دایکندی، مبلغ یک میلون و ۸۰۰ هزار افغانی به حساب بانکی آقای رحمتی در کابل بانک اضافه شده است.
آقای رحمتی اما در صحبت با اطلاعات روز گفته بود به حسابی که پول واریز می‌شود، شخصی نیست و از آن هیچ استفاده‌ی دیگری صورت نمی‌گیرد.
پول «وجه دسترسی والیان، معاونان والی و ولسوالان» که در محاوره‌های روز‌مره‌ی اداری به پول«سرِ دستی» معروف است، بودجه‌ای است که در اختیار والی، معاونان و ولسوالان قرار می‌گیرد تا از آن در بخش‌‌های چون تشویق مسئولانِ ملکی و نظامی، حمایتِ جوانان، زنان، وارثان شهدا، معلولان، اقشارِ آسیب‌پذیر و متضررینِ حوادثِ طبیعی و غیرطبیعی، تحکیم روابط با علما و متنفذین، مردم محل، هماهنگی و مشارکت، رسید‌گی به موضوعات عاجل، حل منازعات و اختلافات، انکشاف حکومت‌داری، موارد ضرر‌رسانِ غیرقابل پیش‌بینی و پذیرایی از مهمانان مقامات عالی‌رتبه به مصرف برسد.
